تأثیر آموزش مبتنی بر شواهد بر تفکرانتقادی دانشجویان پرستاری زابل ۱۳۹۲-۱۳۹۳

مقدمه: آموزش پرستاری وظیفه آماده سازی دانش آموختگان با کفایتی را بر عهده دارد که بتوانند در محیط در حال تغییر جامعه و بالین، نیازهای مددجویان را تشخیص داده و در پرتو استفاده از بهترین شواهد علمی، مناسب ترین مراقبتها را ارائه دهند؛ لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش مبتنی بر شواهد بر تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری انجام شده است. روش: این پژوهش به صورت نیمه تجربی؛ قبل و بعد از مداخله بر روی تمامی 43 دانشجوی کارشناسی پرستاری سال سوم و چهارم دانشگاه علوم پزشکی زابل که به صورت سرشماری انتخاب شده بودند در سال 1393-1392 انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه 34 سؤالی تفکر انتقادی کالیفرنیا فرم ب بود. برنامه آموزشی پرستاری مبتنی بر شواهد در قالب دو کارگاه برای افراد اجرا شد؛ پس از گذشت 45 روز پرسشنامه تفکر انتقادی مجدداً تکمیل شد و اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss ویرایش 17 و آمار توصیفی و آمار استنباطی در سطح معنی داری (p≤ 0/05) تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمره کل تفکر انتقادی دانشجویان قبل از مداخله از 82/3±30/10 به25/3±04/12 بعد از مداخله ارتقاء پیدا کرده بود که براساس نتایج آزمون آماری t-paired معنی دار بود (p=0/001). بررسی مؤلفه های تفکر انتقادی به طور جداگانه نشان داد که نمره مؤلفه های ارزشیابی، تجزیه و تحلیل، استنباط و استدلال قیاسی بعد از مداخله افزایش داشته است که تنها در مؤلفه ارزشیابی (p=0/003) و استدلا ل قیاسی (p=0/001) معنی دار بوده است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه به کارگیری روش مبتنی بر شواهد در آموزش پرستاری می تواند منجر به توسعه مهارت های تفکر انتقادی شود. از آنجایی که در روش مبتنی بر شواهد یادگیرنده نقش فعالی در یادگیری خود دارد بنابراین منجر به ارتقای تفکر در سطوح بالای یادگیری می شود.